Ansjovis een onbekende delicatesse of een zoute hap uit een potje?

• Geplaatst op 25 September 2020
• 0

Nog geen 24 uur terug van onze 10 daagse trip naar Spanje, om precies te zijn naar het plaatsje L’Escala aan de Costa Brava en mijn hoofd loopt weer helemaal over van de culinaire indrukken, smaken, geuren en ideeën die we daar hebben opgedaan.

Via een goede vriend die huizen verhuurt hadden we een appartement geboekt vlak bij het oude centrum van L’Escala. Even wat sluipreclame tussendoor, kijk eens op zijn site www.vakantiehuis-lescala.nl

Het doel van onze trip was het bezoeken van een aantal olijfolieproducenten en om te kijken of we nieuwe bijzondere delicatessen aan ons assortiment zouden kunnen toevoegen.

Op het gebied van het zoeken naar nieuwe olijfoliën waren we dan misschien wat minder succesvol, maar wat zijn we een ander fantastisch product tegengekomen…..Ansjovis! Er is een compleet nieuwe wereld voor me open gegaan, wat een prachtig mooi en heerlijk visje. Gezouten en in extra vierge olijfolie; dit zijn geen smaakbommetjes, dit zijn smaakexplosies! Het lijkt in de verste verte niet, op de over het algemeen veel te zoute hap die je hier in Nederland in blikjes of potjes koopt. Die je eerst in de melk moet weken om ze een klein beetje eetbaar te maken. Nee, deze ambachtelijk en met de hand verwerkte Ansjovis heeft de textuur van een malse haring, is ziltig zout en zo mooi te combineren met allerlei zoete, zachte smaken met een mooi glaasje wit of een biertje ernaast.

Nu blijkt dat L’Escala al meer dan 200 jaar bekend staat om de vangst en verwerking van Ansjovis op absoluut top kwaliteitsniveau. We hebben een aantal van de ansjovisverwerking fabriekjes bezocht, allemaal zijn het traditionele familiebedrijven waar de Ansjovis nog met de hand verwerkt wordt. Eerst worden ze schoongemaakt, dan per laag in vaten met zout gelegd. De vis wordt dan 3 tot 6 maanden onder druk in deze vaten bewaard om ze te laten rijpen. Na de rijpingsperiode worden de Ansjovisjes voorzichtig schoongespoeld. Hierna worden de staartjes en de kopjes van de visjes geknipt en de graatjes met de hand verwijderd. De filetjes worden daarna voorzichtig stuk voor stuk in de potjes gedaan tot de potjes het juiste gewicht hebben, waarna ze gevuld worden met olijfolie. De potjes worden van een deksel voorzien en machinaal afgesloten waarna ze worden gelabeld met een zegel en etiket. Voor zover in het kort een kijkje in het productieproces, nu dan eindelijk naar de smaak en de ontelbare culinaire mogelijkheden.

Eens per jaar wordt in L’Escala het Festa de l’Anxova gehouden, ook wel la Ruta de la Tapa de l’Anxova genoemd. Bij verschillende restaurants kan je dan voor €1,50 een Ansjovis Tapa eten (daar komt nog wel de prijs van je glaasje wit of biertje bij). Het is ook een wedstrijd waarbij de deelnemende restaurants creatief helemaal los gaan om de mooiste Ansjovis Tapas te presenteren. Mocht je eind september in de buurt zijn, is dit een absolute must om te doen, je zult versteld staan van de pracht van al die mooie tapas. Om een idee te geven wat je zoal tegen kan komen hieronder een aantal foto’s. Misschien dat je dan een indruk krijgt waarom ik zo euforisch ben.

Noem me onwetend, naïef, een culinaire barbaar, maar tot vorig week was ik me niet bewust van het feit dat dit kleine visje me zo in vervoering kon brengen; hosanna, wat een openbaring! Wat heeft me deze afgelopen week een wereld aan ideeën gebracht. Amuses, tapas een oneindigheid van smaak en textuur combinaties. Ook hier geldt weer, vermijdt de te zoute ‘bende’ uit de supermarkten en ga op zoek naar deze super mooie kwaliteitsproducten. Kost misschien een paar centen meer, maar dat proef je dan ook.